Tuinoppervlakte: ca. 170 m2
Bewoners: gezin met drie kinderen
Wensen
Dit perceel bij een vooroorlogse woning (1924) aan de rand van het stadspark, was een tuin met een uitdaging. De perceellijnen zijn namelijk erg schuin. De opdrachtgever wilde daarentegen graag rechte lijnen voor het zicht. Ook opbergruimte was lastig te realiseren met de schuine lijnen. En dat was een voorwaarde. De reiskoffer moest in elk geval goed opgeborgen kunnen worden.
Ook wilde de opdrachtgever graag hoogteverschillen. Op sommige plaatsen lag de tuin 30 cm lager en onder de aanwezige vlonder was de tuin enorm verzakt. Dit was eveneens een uitdaging.
Overige wensen: een landelijke met ‘een knipoog naar het strand’. Parkeergelegenheid voor één auto op eigen terrein, een goede bereikbaarheid voor de fietsen naar de achtertuin en een overkapping. Meerstammige bomen waar vogels op af komen.
Tuinontwerp en aanleg
In het ontwerp en de aanleg hebben we van de schuine lijnen gebruik gemaakt om opbergruimte te creëren. Bij de overkapping is de schuin aflopende erfgrens weggewerkt in een kast. Ook naast het looppad van de poort naar de achtertuin is een kast gerealiseerd. Met schuifdeuren, zodat de doorloop toegankelijk blijft. Hiermee is het probleem met de opbergruimte opgelost.
Karakter
Voor het landelijke karakter hebben we voor de overkapping gekozen voor een combinatie tussen douglas en eikenhout. Eikenhout blijft na toepassing werken, waardoor er scheuren ontstaan. Dit geeft een mooie, karakteristieke uitstraling.
Voor de bestrating hebben we gekozen voor oudbakken klinkers met onkruidvrij voegzand, grote tegels met een poreuze bovenkant voor een natuurlijke uitstraling en moraine split. Dit versterkt de landelijke beleving.
Om de strandbeleving te creëren hebben we drie houten palen van 25 cm breedte in de schutting verwerkt. Ook hebben we wuivende grassoorten geplant, zoals je die ook in de duinen ziet. In de overkapping hebben we een lichtdoorlatend lamellen houtwerk geplaatst, dat iets wegheeft van een strandhuisje.
De schutting bestaat uit wit gespoten rabatplanken van douglashout. Dit versterkt zowel het landelijke karakter, als de strandbeleving. En het laat de schaduwrijke tuin er ook nog eens veel lichter uitzien.
Hoogteverschil
Om het hoogteverschil met de tuin van de buren op te vangen hebben we overal langs de erfgrens L-elementen van 60 cm hoog geplaatst. Tussen deze L-elementen hebben we de hardhouten palen gezet, waar uiteindelijk de schutting op is bevestigd. De aanwezige hoogteverschillen hebben we karakter gegeven door hoge plantenbakken te plaatsen en een al bestaand gemetseld muurtje intact te laten.
Beplanting en glasplaat
Naast het gras hebben we lavendel geplaatst en de Hydrangea paniculata ‘Little Lime’, ook wel Pluimhortensia genoemd. Aan de wens om meerstammige bomen te plaatsen, hebben we voldaan door de Krentenboom te planten. Dit is een meerstammige sierheester. De besjes van Amelanchier lamarckii (Latijnse naam) worden graag door vogels gegeten. Als bodembedekker onder de Krentenboom hebben we sedummatten geplaatst. Deze is laagblijvend en de meerstammige sierheesters komen daardoor mooi tot hun recht.
Voor het huis is een parkeerplaats gerealiseerd, waar de fietsen langs kunnen. Onder de eerder genoemde vlonder bevond en bevindt zich nog steeds een kelder, waar enkele slaapkamers gerealiseerd zijn. De houten vlonder belemmerde de lichtinval, en we wilden daarom graag een glasplaat installeren. Veiligheid staat natuurlijk voorop, dus moest deze plaat draagkrachtig zijn om overheen te kunnen lopen. We hebben gekozen voor melkglas, omdat dit wel licht, maar geen zicht doorlaat. Dat dit gelukt is, daar zijn we stiekem wel een beetje trots op! 🙂
